فوایدباور نکردنی قند و چربی برای سلول های کبد و ریه

 سلول های MAIT بین 10 تا 40 درصد از لنفوسیت های کبد را تشکیل می دهند و در بافت هایی مانند ریه ها رایج هستند. با این حال، اطلاعات زیادی در رابطه با بیولوژی سلولی MAIT و عملکرد بالینی آنها موجود نیست.

محققان موسسه ایمونولوژی لا جولا (LJI) در مطالعه جدید خود، عملکرد، بیان ژن و متابولیسم سلول های MAIT را در ریه موش ها بررسی کردند. متابولیسم، مجموعه ای از فرایندهای پیچیده است که کالری و اکسیژن را برای آزادسازی انرژی ترکیب می کند. به طور کلی منظور از متابولیسم تبدیل غذاها و نوشیدنی ها به انرژی است.

تیم تحقیقاتی دو دسته متمایز از سلول ‌های MAIT را شناسایی کردند؛ یک زیرگروه ضد ویروسی که توسط قند تغذیه می ‌شود و یک زیرگروه ضد باکتری که توسط چربی تغذیه می ‌شود.

سلول ‌های MAIT پس از برخی عفونت‌ ها، پاسخ‌ های محافظتی قوی ‌تری ایجاد می کنند که دفاع میزبان را تا مدت ‌ها پس از خروج پاتوژن از بدن، تقویت می ‌کنند.

یک زیرگروه از سلول ‌های MAIT به نام MAIT1 عمدتاً در امتداد رگ ‌های خونی ریه قرار دارند و یک پاسخ ایمنی نوع 1 ایجاد می‌ کنند که مسئول مبارزه با میکروب ‌های درون سلولی، یعنی ویروس ‌هایی مانند آنفولانزا، هستند.

زیرگروه دیگر سلول‌ های MAIT، MAIT17 نام دارند که عمدتاً در بافت ریه یافت می ‌شوند و یک پاسخ ایمنی نوع 17 ایجاد می‌ کنند. این سلول ها با میکروب های خارج سلولی، یعنی باکتری هایی که عامل بیماری هایی مثل ذات الریه هستند، مبارزه می کنند.

به گفته دانشمندان، به نظر می رسد هر نوع سلول، انرژی خود را از منبع متفاوتی دریافت می کند. MAIT1 ها در یک حالت بسیار کم انرژی و غیرفعال بودند و در این مرحله برای دریافت سوخت خود به قند (گلیکولیز) متکی بودند. از سوی دیگر، MAIT17 ها بسیار فعال بودند و برای تولید انرژی کافی از طریق میتوکندری خود، نیاز به مصرف مداوم اسیدهای چرب داشتند.

دانشمندان اظهار داشته اند:این یافته ‌ها ممکن است الهام‌ بخش واکسن ‌ها و رویکردهای درمانی جدیدی باشند که تعادل بین این دو گروه سلولی را برای کمک به مبارزه با پاتوژن های خاص، تنظیم می کنند.

 یافته های تحقیقاتی در مجله Nature Cell Biology منتشر شده اند.