روشی جدید برای درمان خشکی چشم

  طبق گزارش محققان، حدود ۱۲ درصد از جمعیت جهان مبتلا به خشکی چشم هستند، وضعیتی که در آن چشم‌ها به اندازه کافی اشک نمی‌ریزند تا به خوبی روانکاری شوند و باعث ناراحتی می‌شود. در حال حاضر هیچ درمانی برای بیماری خشکی چشم وجود ندارد.

محققان کالج پزشکی بایلور در هیوستون تکزاس، یک سویه باکتریایی پروبیوتیک را شناسایی کرده اند که به بهبود خشکی چشم کمک می‌کند.

اگرچه در حال حاضر هیچ درمانی برای بیماری خشکی چشم وجود ندارد، اما تعدادی درمان برای کمک به درمان علائم این بیماری وجود دارد.

این درمان‌ها شامل قطره‌های چشمی بدون نسخه، داروهای تجویزی یا روش‌هایی مانند افزودن پلاک‌های سوراخ‌دار در مجاری اشکی چشم است.

علائم بیماری خشکی چشم عبارتند از:

• احساس سوزش، یا خارش در چشم‌ها

• احساس وجود چیزی در داخل چشم

• مخاط داخل یا اطراف چشم

• حساسیت به نور

• چشم‌های قرمز یا تحریک شده

• مشکل در استفاده از لنزهای تماسی

• تاری دید

• آبریزش بیش از حد چشم‌ها

در صورت عدم تشخیص و درمان، خشکی چشم می‌تواند باعث عفونت چشم و آسیب احتمالی به قرنیه شود. اگر آسیب قرنیه شدید شود، حتی می‌تواند منجر به از دست دادن بینایی شود.

علاوه بر درمان‌های پزشکی برای خشکی چشم، تحقیقات قبلی نشان می‌دهد که تغییرات رژیم غذایی ممکن است به مبارزه با این بیماری کمک کند.

مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۹ نشان داد که مکمل‌های امگا ۳ به طور قابل توجهی علائم و نشانه‌های خشکی چشم را در افراد مبتلا به بیماری خشکی چشم بهبود می بخشد.

مطالعه دیگری در سال ۲۰۱۹ گزارش داد که مصرف کوتاه مدت ویتامین A به بهبود کیفیت اشک در افراد مبتلا به بیماری خشکی چشم کمک می‌کند.

دکتر «لورا شفر»، نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: «ما تصمیم گرفتیم برای درمان خشکی چشم بر روی یک سویه باکتریایی پروبیوتیک در روده تمرکز کنیم زیرا مطالعه قبلی ما ارتباط عملکردی بین باکتری‌های روده و علائم بیماری خشکی چشم را نشان داد.»

او توضیح داد: «ما چندین آزمایش را با استفاده از باکتری‌های روده جدا شده از بیماران مبتلا به سندرم شوگرن که دارای خشکی شدید چشم هستند، از بیماران سالم بدون بیماری چشمی انجام دادیم. زمانی که موش‌های مبتلا به خشکی چشم با باکتری‌های روده بیمار شوگرن کلونیزه شدند، نسبت به موش‌هایی که با باکتری‌های روده بیماران سالم کلونی ایجاد کردند، خشکی چشم بدتری ایجاد شد.»

دکتر شفر افزود: «این نشان می‌دهد که باکتری‌های روده افراد سالم از سطح چشم در شرایط خشک محافظت می‌کنند و بنابراین یکی از راه‌های درمانی احتمالی برای خشکی چشم، باکتری‌های پروبیوتیکی است که اثرات محافظتی مشابهی دارند.»

علاوه بر این، محققان پی بردند موش‌هایی که از باکتری‌های پروبیوتیک تغذیه می‌کردند، مقدار سلول‌های جام بیشتری در بافت چشم خود داشتند. سلول‌های جام سلول‌هایی هستند که یک جز ضروری اشک به نام موسین را تولید می‌کنند.

بنابر گزارش مفدا، همچنین یافته‌ها نشان می‌دهد که باکتری‌های دارای اثرات ضد التهابی در روده نیز می‌توانند شرایط التهابی چشم را کاهش دهند. مشخص شده است که یک رژیم غذایی سالم که دارای چربی‌های مضر کم و فیبر زیاد است، باکتری‌های خوب را که به طور طبیعی در روده زندگی می‌کنند تغذیه می‌کند و اثرات ضد التهابی این باکتری‌ها در روده می‌تواند به سایر بافت‌های بدن از جمله چشم هم گسترش یابد.