کتایون ریاحی عاشق این مرد است | تنها عکس کتایون ریاحی و همسر دومش
تصویری عاشقانه از کتایون ریاحی در کنار همسر دومش مسعود بهبهانی که از سهامداران اصلی شرکت «اویل ورد» آمریکا بود منتشر شد.
خبرملت: از شب دهم تا یوسف پیامبر آثاری است که علاقه مندان فیلم و سریال از کتایون ریاحی به خاطر دارند. کتایون ریاحی در سینما نیز در فیلمهای مختلفی بازی کرده که شام آخر از معروف ترین آنهاست. کتایون ریاحی در شام آخر نقش یک استاد دانشگاه را بازی کرد که گرفتار عشق دانشجوی جوانش با بازی محمدرضا گلزار میشود. با وجود نقش های ماندگار در سینما، کتایون ریاحی همچنان با نقش ذلیخا در یوسف پیامبر شناخته میشود. کتایون ریاحی پس از بازی در یوسف پیامبر از دنیای بازیگری خداحافظی کرد.
کتایون ریاحی قبل از شروع بازیگری با فرشید رحیمیان ازدواج کرد و از وی صاحب یک فرزند پسر بنام «پوریا» شد اما این زندگی در نهایت به جدایی و طلاق انجامید.
خانم ریاحی در دومین تجربه خود با «مسعود بهبهانی» ازدواج کرد که وی از سهامداران اصلی شرکت «اویل ورد» آمریکا می باشد و بیشتر در آن ور آب حضور دارد.
افشاگری کتایون ریاحی درباره آزار جنسی بازیگر مرد
کتایون ریاحی در صفحه ۵۴۱ هزار نفری خود تعرض جنسی به خود را افشاگری کرد و در اینستاگرام بلوایی به پا کرد؛ زیرا او فرد متعرض و آزارگر جنسی را هم معرفی کرده است! جالب اینجاست که پریناز ایزدیار و هانیه توسلی نیز این پست او را لایک کرده اند و نظر به همراهی این دو با ترانه علیدوستی باید دید این اتفاق چگونه دنبال خواهد شد.
خانم کتایون ریاحی نوشته است: این عکس مربوط به بیست و پنج سال پیش است.
آن سالها آقای داوود رشیدی ریاست هیئت مدیره خانه سینما و آقای ... دستیار یا معاون بودند.
من توسط همکاران خودم و در خانه سینما به اتهامات واهی بازجویی و مواخذه شدم.
آقای ... که در نقش بازجو وارد شده بود با سوءاستفاده از موقعیت خود به من تعرض کرد.
روزگار سختی بود و من هیچ نگفتم. هنوز پس از ۲۵ سال روح و روانم از این حادثه تلخ التیام نیافته و آزرده است.
به یاد داشته باشیم اگر ثروت، شهرت و قدرت مهار نشود، اگر اخلاق و قانون اقتدار نداشته باشند، این فساد است که همه جا با قلدری حکومت میکند.
خداحافظی کتایون ریاحی از تلوزیون
کتایون ریاحی ۱۰ دی ۱۳۴۰ متولد شده است؛ او که ایفای نقش زلیخا در سریال «یوسف پیامبر(ع)» آخرین حضورش در دنیای هنر بود و پس از آن به اختیار خودش از دنیای بازیگری خداحافظی کرد، در روز تولدش در پاسخ به اینکه در چنین روزی چه پیشنهادی برای تلویزیون دارید، گفت:
درباره تلویزیون واقعاً نمی دانم چه پیشنهاد یا راهکاری بدهم چون طبیعتا کسانی هستند که از حرف هایی که من می زنم خوششان نمیآید؛ بنابراین درباره صداوسیما فقط می توانم بگویم با کدام پیشنهاد می شود درست کرد خانه ای را که از پایبست ویران است و اینکه اصلا آیا کسی به پیشنهاد من گوش می دهد؟
این هنرمند سپس درباره اینکه دوست دارد باز هم برای مردم کشورش کار کند؟ به ایسنا اظهار می کند: به نظرم در حال حاضر بزرگترین معضل صداوسیما این است که تلویزیون برای مردم نیست و به یک سخنگو و ابزاری برای گروهی خاص تبدیل شده که متاسفانه نمیدانیم آیا حقیقتا دوست هستند؟! مسلم است که من هنرمند دوست دارم باز هم برای مردم کشورم کار کنم، مگر به غیر از مردم برای چه کسی می توانم کار کنم؟ کار من برای مردم است اما آنهایی که می گویند هنرمندان چه کار کردهاند، من در اینجا در پاسخ میگویم هنرمندان واقعا چه ها نکرده اند؟ البته منظورم از این صحبت ها هنرمندان اصیلی هستند که زحمت می کشند. ما هنرمندان اصیلی داریم که واقعاً دوست دارند کار کنند، آیا به آنها اجازه می دهند که کار کنند؟
ریاحی در ادامه در پاسخ به این پرسش که کارنامه هنری و اجتماعی اش را در این سالها چطور ارزیابی می کند و آیا از عملکرد خودش راضی است؟ اینگونه پاسخ داد: نه اینکه از خود راضی باشم، خیر؛ اما فکر میکنم با وجود بی حاشیه بودن و خلوت گزینی که همیشه داشتم و اینکه همیشه کمتر مصاحبه کردم، از خودم راضی هستم. من تا زمانی که حرفی برای گفتن نداشته باشم، صحبت نمی کنم و اگر بعضاً صحبت میکنم، امروز یکی از مسائلم بنیاد کمک است و بعد مسائلی مثل فرهنگ و هنر و شغل بازیگری ام که برایم مهم است. من هرگز روابط ویژهای در کار هنری ام نداشتم که مرا حمایت کند، همین کارنامه ای هم که تا به حال دارم، تمامش خواست خداوند بوده و حامی همیشگی و رابطه محکم و همیشگی ام با خداوند، همواره مرا در این سالها هدایت و حمایت کرده است.
او سپس به سریال «یوسف پیامبر(ع)» اشاره می کند و آنرا جزو آثاری می داند که ایران را به دنیا معرفی کرد.
بازیگر نقش زلیخا می گوید: همچنان فکر میکنم آن کاری که من برای تلویزیون به عنوان یک بازیگر در سریال «یوسف پیامبر» انجام دادم، نه تلویزیون و کمتر مسئولی برای مردم انجام دادند. «یوسف پیامبر» ایران را به دنیا معرفی کرد و اگر ما حق کپی رایت در سرزمینمان داشتیم، تمام کسانی که در این سریال بودند، از منافع آن منتفع میشدند ولی تنها کسی که از منافعش منتفع شد، خود تلویزیون بود. آنهایی که میگویند هنرمندان برای مردم چه کردند، چرا زحمت هنرمندان را نمی بینند؟